میرزا
محمّد باقر بن میرزا محمّد حسین بن بدیع الزمان حسینی گنابادی معروف به منجّم، ادیب،
خوشنویس، منجم و ریاضیدان ماهر قرن سیزدهم هجری.
در
اصفهان می زیسته و در نوشتن اقلام ستّه استاد بوده و در استخراج احکام نجوم مهارت
فراوان داشت و در علم طب کتب متعددی نوشت. وی در اصفهان ساکن بود. در اواخر عمر به
تهران رفته. [در حوالی سال 1266ه.ق یا کمی بعد از آن] بر اثر ابتلاء به وبا وفات یافته
و در قبرستان سر قبر آقا در همان شهر مدفون شد.[2]
[مرحوم
مهدی بیانی سال وفات او را 1288ه.ق نوشته و مأخذ خود را ذکر ننموده