حمزه
بن محمّد خان هرندی اصفهانی [از فضلاء قرن یازدهم هجری] در روز سه شنبه 21 رمضان
1030ق کتابت «شرح فصوص الحکم» را به خط نستعلیق به پایان رسانیده [است.] کتاب ضمن
مجموعه شماره 66588 در کتابخانه مجلس شورای ملّی ایران موجود است.[2]
[وی
سالها در هندوستان ساکن بوده و از شاگردان محضر درس شمس الدّین محمّد بن علی بن
نعمت اللَّه خاتونی و از خواص اصحاب و معاشران او بوده است.]
حمزه
سعدی مدینی
ابانصر
حمزه بن یسع بن یحیی بن راشد سعدی، از محدثین اصفهان و ساکن مدینه (شهرستان) بوده
است.
وی
از از بَکر بن بکار و محمّد بن بکیر روایت می کند و علی بن صبّاح از وی نقل حدیث می
کند.[3]
ملّا
حمزه گیلانی
ملّا
حمزه گیلانی، از اجّله حکماء و از افاضل علماء قرن دوازهم هجری. سالها در اصفهان
از محضر ملّا محمّد صادق اردستانی کسب فیض نموده و تقریرات درس او را تدوین نموده
است که به نام «حکمت صادقیه» شهرت دارد.[4]
سال
وفات او به دست نیامد. رساله ها و کتب زیر از تألیفات اوست:
[1]
مزارات اصفهان، صص 274-272؛ تاریخ اصفهان (تکایا و مقابر)، صص 522-517.