نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 2 صفحه : 833
آقا
حقی خوانساری*
آقا
حقی خوانساری، از شعراء، عرفا و فضلای قرن یازدهم هجری است. نسب او به «خواجه حسن
ماضی» و از او با چند واسطه به عارف بزرگوار «حافظ سعدالدّین عنایت اللَّه خوانساری»
می رسد. از بنی اعمام ملّا علی حشمتی خوانساری بوده و سالها در مسجد جامع اصفهان
به وعظ و خطابه مشغول بوده است. او واعظی خبیر و خطیبی فصیح بوده و در سال 1037ق
در خوانسار وفات یافته است. ظاهراً اغلب رباعی می سروده و این رباعی از اوست:
ابو
عبداللَّه حَکَم بن مَعبد بن احمد خزاعی، فقیه، مصنّف کتاب «السُّنّه»، از بزرگان
فقهاء و محدثین حنفی اصفهان بوده و در سال 275ق در اصفهان فوت کرده است.
وی
از ابوموسی و نصربن علی و محمّد بن حمید احادیث بسیار نقل کرده است.[2]
حکمهاللَّه
خزاعی
حکمهاللَّه
خزاعی از فضلاء قرن پنجم و اوائل قرن ششم هجری بوده و قبر او در تکیه ظلمات مجاور
قبر میرعماد قرار دارد.
[1]
تدکره نصرآبادی، ج1، ص421؛ تذکره ریاض العارفین، ص101؛ تذکره شعرای خوانسار، صص 46
و 47؛الذریعه، ج9، ص258؛ اثر آفرینان، ج2، ص300؛ تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)،
ص358؛ ریحانهالادب، ج2، صص 189 و 190؛ تذکره شمع انجمن، ص216.