از اوست:

سر به دلم چه می دهی غمزه پر عتاب را

تاب ستم کجا بود مملکت خراب را[1]

محمّد حسین ضابطه نویس*

محمّد حسین ضابطه نویس، از خطاطان خط نستعلیق است. نزد ابوتراب اصفهانی مشق خط نمود و سپس به کتابت پرداخت.[2]

شیخ محمّد حسین طُرِیحی

شیخ محمّد حسین طُرِیحی، از فضلاء و مرتاضین اواخر دوره قاجاریه است. از خاندان شیخ طریحی از خانواده های علمی نجف بوده و در اصفهان سکونت داشته است.

او داماد سیّد محمّد علی آقا مجتهد بوده و در یکی از حجرات مسجد شاه به عبادت و ریاضت اشتغال داشته است. او را از جانشینان استاد غلامرضا شیشه گر از مشایخ و اقطاب سلسله نعمت اللهیه برشمرده اند. در ماه رمضان المبارک سال 1321ق وفات یافته و در یکی از اطاق های بقعه حاجی کلباسی جنب مسجد حکیم مدفون گردید.[3]

حسین ظهیری اصفهانی

حسین ظهیری اصفهانی، از دانشمندان و ادبای اصفهان است. رساله در فن موسیقی در 5باب و 15فصل به فارسی از تألیفات اوست. میکروفیلم آن در کتابخانه مرکزی

[1] تذکره نصرآبادی، ج1، ص416؛ تذکره روز روشن، ص475؛ الذّریعه، ج9، صص 250 و 606؛ تذکره شمع انجمن، ص213.

[2] احوال و آثار خوشنویسان، ج3، ص695.

[3] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 522 و 523؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص62؛ نقباء البشر، ج1، ص504؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص219 و 220؛ نسب نامه الفت، خطی؛ مزارات اصفهان، ص69.