تا کشور جان یکسره آباد شود

در این دل ویرانه تو را می جویم[1]

میرزا محمّد حسین سالک اصفهانی

میرزا محمّد حسین اصفهانی متخلّص به «سالک» شاعر ادیب و خوشنویس. رضاقلی خان هدایت که معاصراوست می نویسد: «از خوشنویسان معروف زمان ماست و در اخلاق حمیده و صفات پسندیده وحید روزگار است و در طرز شاعری طبعی پخته دارد»[2]

دیوان بیگی نیز می نویسد: «اشتهارش بیشتر به واسطه خط نسخ اوست که کمال تعریف دارد... عامه او را میرزا محمّد حسین خوشنویس می گفتند»[3]

این دو بیت از یک قصیده اثر طبع اوست:

جز قامت چون سرو تو ای ماه دل آشوب

جز عارض چون ماه تو ای سرو دل آزار

من سرو ندیدم به سر از مشک سیه پوش

من ماه ندیدم به رخ از لعل شکربار

نمونه خطوط او در کتابخانه های کشور دیده می شود از جمله:

1. کلمات قصار، به خط نسخ، در سال 1275ق که برای ناصرالدّین شاه نوشته شده و در کتابخانه سلطنتی سابق موجود بوده است.[4]

2. ادعیه، به خط نسخ، در سال 1276ق که در کتابخانه آقای سلطان القرایی در تبریز موجود است.[5]

3. ادعیه، به خط نسخ، در سال 1273ق که برای علیقلی میرزا اعتضاد السلطنه نوشته

[1] تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص223.

[2] مجمع الصفحاء، ج4، ص460.

[3] حدیقه الشعراء، ج1، ص728.

[4] احوال و آثار خوشنویسان، ج4، ص1161.

[5] احوال و آثار خوشنویسان،