حسین حافظ هروی

کمال الدّین حسین حافظ هروی، از اساتید بزرگ خوشنویسی است. خط نستعلیق را با استادی و مهارت تمام می نوشته و اقلام ششگانه را نیز خوش می نوشته است. علاوه بر آن حافظ قرآن مجید بوده و عمر را به درویشی و قناعت سپری کرده است. شاه طهماسب به او عنایت ویژه ای داشته و در سفری که حافظ هروی از خراسان به قم آمد، در قم او را اکرام کرده و به او هدایای فراوان بخشید اما هروی آن را نپذیرفت.

گویا مدّتی در اصفهان به سر برده و یادگار آن سفر کتیبه ای به خط ثلث عالی در صفّه صاحب واقع در مسجد جامع اصفهان است که در سال 938ق آن را نوشته است.

همچنین قطعات و آثار دیگری به خط ثلث او موجود است که در کتاب احول و آثار خوشنویسان، به آنها اشاره شده است.

وی سرانجام در سال 973ق در مشهد مقدّس وفات یافت.[1]

سیّد حسین حسنی اصفهانی

سیّد حسین حسنی اصفهانی [خطاط شکسته نویس قرن سیزدهم هجری] در عصر سه شنبه 3 ذیحجه سال 1292ق دو کتاب از کتب شیخیّه شامل «خوان یغما» و «رساله در معنی رکن رابع» هر دو از تألیفات حاج محمّد کریم خان کرمانی را به خط شکسته و نستعلیق نوشته [است] که ضمن مجموعه 2772 در کتابخانه مجلس شورای ملّی موجود است.[2]

[1] پیدایش خط و خطاطان، صص 214 و 215؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1032؛ گنجینه آثار تاریخی اصفهان، ص91؛ احوال و آثار خوشنویسان، ج1، صص 168 و 169 و ج4، ص1063.

[2] فهرست مجلس، ج9-1، ص206.