وی تا سال 1133ق در قید حیات بوده و پس از آن تاریخ وفات یافته است. کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «تفسیر قرآن مجید» 2. «حواشی بر اصول کافی» 3. «شرح اصول کافی» 4. «صلاه مسافر» 5. «ملخص ربع چهارم جلد صلاه بحارالانوار» 6. «منهج الفلاح» که در سه شنبه 8 ذیحجه 1133ق در اصفهان آن را تألیف نموده است.[1]

حسین باوری یمنی

ابوعبداللَّه حسین بن یوحن [؟] بن ابویه بن نعمان باوری یمنی، از محدّثین قرن ششم هجری است. او در طلب علم از موطن خود هجرت نموده و در اصفهان سکونت نموده است. از جماعتی از روات و محدّثین روایت می نماید که از آن جمله است: فضل بن محمّد نیلی و ابوالفضل ارموی و دیگران. جمعی از محدّثین هم از او نقل حدیث کرده اند.

سرانجام در ماه ربیع الاوّل سال 587ق در اصفهان وفات یافت.[2]

ملّا حسین عمادالواعظین

ملّا حسین کربکندی ملقّب به «عماد الواعظین» فرزند ملّا یوسف بن علی، واعظ صالح و فاضل ادیب محدّث. از فضلای اهل منبر بوده و در خدمت فضلای اصفهان تحصیل نموده است، سرانجام در 9 صفر 1323ق وفات یافته، در بقعه حاج محمّد جعفرآباده ای در تخت فولاد مدفون شد.

از آثارش چندین مجلّد کتاب و بیاض در مواعظ منبری و اخبار به صورت مجلس

[1] زندگینامه علّامه مجلسی، ج2، صص 28 و 29 و 292؛ الذریعه، ج13، ص96 و ج22، ص206 و ج23، ص196؛ تلامذهالعلاّمه المجلسی، صص 95 و 96؛ اجازات الحدیث، ص195؛ نجوم السماء، ص217؛ فیض القدسی، ص102؛ ترجمه فیض قدسی، صص 169 و 170؛ فوائد الرضویه، ج2، ص531؛ فهرست وزیری، ج2، ص531، علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص349؛ فهرست مرعشی، ج4، ص78؛ فهرست گوهرشاد، ص246.

[2] معجم البلدان، ج ص .