میرزا محمّد حسین صدرائی

میرزا محمّد حسین صدرائی بن میرزا محمّد علی بن حاج صدرائی تاجر اصفهانی [از فعّالان و مبارزان صدر مشروطیت در تهران] در نوجوانی و جوانی به تحصیل معقول و منقول مشغول شد و پس از فوت پدرش در سال 1323ق دست از تحصیل کشید و به تحصیل تنباکو مشغول شد. او از عوامل اصلی مخالفت با استبداد محمّد علی شاه و تحصّن در سفارت عثمانی به شمار می رفت. پس از آن در تأسیس فرقه دموکرات نقش مهمّی ایفا کرد.[1]

سیّد حسین طباطبائی*

سیّد حسین بن محمّد علی طباطبایی، ادیب فاضل خوشنویس در قرن سیزدهم هجری می زیسته و خط نسخ را بسیار زیبا می نوشته و طبع روانی داشته و شعر نیز می گفته است.

وی نسخه ای از «وقف نامه مسجد سیّد» اصفهان را در صفر 1290ق به خط نسخ زیبای خود نوشته است که در کتابخانه آقای سیّد مهدی شفتی در اصفهان موجود است.[2] همچنین جزء دوّم از مُجَلَّد چهاردهم کتاب «بحارالانوار» علّامه مجلسی را به خط نسخ در شوال 1292ق کتابت کرده که در کتابخانه مدرسه صدر بازار موجود است.[3]

از دیگر آثار او کتاب «منتخب الصّحاح» تألیف حاج سیّد اسداللَّه بیدآبادی است که به شماره 185 در کتابخانه آیت اللَّه بروجردی موجود است.[4]

[1] مجلّه یغما.

[2] فهرست سه کتابخانه اصفهان، ص175.

[3] فهرست مدرسه صدر بازار، ج2، ص439.

[4] یادداشت های محقق گرامی آقای رحیم قاسمی.