محمّد
حسین مُذَهّب فرزند محمّد علی بهار بن ابوطالب اصفهانی شاعر ادیب و هنرمند دوره
قاجاریه.
[در
اصفهان متولّد شده و نزد پدر و آقا محمّد جواد مُذَهّب فن تذهیب و تشعیر و زرافشانی
و نقاشی را آموخت و خط نسخ را نیز خوب می نوشت. بسیاری از قلمدان نگاران و نقاشان
از هنر او در نگاره های خود استفاده کرده اند[2]] شعر نیز می سروده و «همت» و
«هلال» تخلّص می کرده است. از اشعار او در ایوان جنوبی مسجد سیّد اصفهان بر روی
کاشی نقش شده و به این ماده تاریخ ختم می شود:
[هلال
اصفهانی سرانجام در شب 6 ذیحجه 1333ه.ق وفات یافته و در فضای بیرون تکیه مادر
شاهزاده (ضلع شمالی تکیه) در تخت فولاد مدفون شد. نوه دختری او علی ابریشمکار عبارات
سنگ قبر او را تحریر کرده است.[4]]
شیخ
محمّد حسین نجفی هزار جریبی
شیخ
محمّد حسین نجفی بن میرزا محمّد علی بن آقا محمّد باقر هزار جریبی مازندرانی، عالم
فاضل محقّق. در سال 1235ق متولّد شده و مقدمات را نزد پدر دانشمند خود آموخته و
مراحل بعدی تحصیل را نزد علمای روزگار خود طی نمود.
[1]
فهرست مجلس، ج 9-2، ص676؛ خورشید جی، صص 311 و 312.