نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 2 صفحه : 705
سیّد
حسین محمودی خوراسکانی*
سیّد
حسین محمودی خوراسکانی، عالم فاضل فرزند حاج میرزا عبدالعلی بن میر محمّدصادق، از
فضلاء و علمای حاضر.
در
سال 1329ق در خوراسکان متولّد شده و در اصفهان نزد شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی،
حاج آقا رحیم ارباب، آقا سیّد محمّدرضا خراسانی و حاج آقا حسین خادمی به تحصیل
پرداخت. سپس در خوراسکان به اقامه جماعت و موعظه و خطابه مشغول شد.
وی
در سال 1423ق وفات یافته و در حرم امامزاده ابوالعباس خوراسکان مدفون شد.[1]
محمّدحسین
خوراسکانی
محمّدحسین
بن عبدالفیاض خوراسکانی، از فضلاء قرن سیزدهم هجری است. از اهالی قصبه «خوراسکان»
جی اصفهان بود و در ماه ربیع الاوّل 1258ه.ق نسخه ای از کتاب «مغنی اللبیب» را به
خط نسخ کتابت کرد. این نسخه به شماره 9747 در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود
است.[2]
میرزا
محمّد حسین شمیم اصفهانی
میرزا
محمّد حسین اصفهانی معروف به پیر فرزند عبدالکریم شیرازی اصفهانی، شاعر، خوشنویس و
ادیب فاضل، از دانشوران قرن دوازدهم هجری. اجدادش از شیراز به اصفهان آمدند و او
در اصفهان به دنیا آمده و علم و ادب آموخت. در زمان نادر شاه به قضای لشکر منصوب
شد و چندی بعد به کلانتری اصفهان برگزیده شد و کمی بعد در سال 1159ق به دستور نادر
شاه کشته شد. خط شکسته را خوش می نوشت. شعر را نیز