سیّد محمّد باقر حسینی قزوینی

سیّد محمّد باقر بن سیّد محمّد تقی حسینی، از فضلاء قرن سیزدهم هجری است. در مدرسه جدّه اصفهان ساکن بوده و در سال های 1233 و 1234ق مجموعه ای از 10 رساله را گرد آورده که به شماره 2812 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.[1]

شیخ باقر کیانی فلاورجانی*

حاج شیخ باقر کیانی بن حاج محمّد تقی فلاورجانی، فاضل ارجمند و ادیب فرزانه. در اصفهان نزد میرزا علی آقا شیرازی و حاج آقا رحیم ارباب و دیگران به کسب فیض پرداخت وی در 27 آبان 1370ش وفات یافته و در قبرستان فلاورجان مدفون شد.[2]

ملّا محمّد باقر لاهیجی

ملّا محمّد باقر بن محمّد تقی لاهیجی جیلانی اصفهانی، از فضلاء و علماء قرن یازدهم هجری است. در اصفهان ساکن بوده و نزد علّامه ملّا محمّد باقر مجلسی به تحصیل پرداخته است. به علت اشتراک نام او و پدرش با علّامه مجلسی، کتابهای «تذکره الائمه» و «تعبیر الرّویا» که از تألیفات صاحب عنوان است را به مجلسی نسبت داده اند.

این کتب از تألیفات اوست:

1. «تذکره الائمه» که در سال 1085ق تألیف شده و چندین بار به طبع رسیده است. 2. «تعبیر الرّؤیا» یا «تعبیر خواب» که در سالهای 1294 و 1297ق به طبع رسیده است. 3. «صراط النّجاه»[3]

[1] فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ج10، ص1654.

[2] یادداشت های آقای رحیم قاسمی.

[3] الذریعه، ج4، ص26 و ص207؛ مؤلفین کتب چاپی، ج2، ص23؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج2، صص 17 و 18 و 226 و 227.