آقا حسین خوانساری

آقا حسین بن آقا شریف بن آقا رضی الدّین محمّد بن آقا حسین خوانساری، عالم فاضل حکیم.

شیخ عبدالنّبی قزوینی که با او معاصر بوده درباره او می نویسد: «من فضلاء زماننا من سلاله الافاضل و من خلاصه الاماثل و هو مربوط بالحکمه...»

وی قسمت هایی از کتاب «التحصیل» تألیف «بهمنیار» شاگرد را شرح نموده است و تا سال 1191ق در قید حیات بوده است.[1]

حسین صانع تبریزی

حسین بن شریف تبریزی متخلّص به «صانع» از شعراء و فضلای عصر صفویّه است. او در شنبه 21جمادی الثانیه 1051ق در محلّه عباس آباد اصفهان کتاب «منتقی الجمان فی الاحادیث الصحاح و الحسان» تألیف شیخ حسن بن شهید ثانی را به خط نسخ کتابت نموده است. نسخه که از روی نسخه اصل تصحیح شده است به شماره 2156 در کتابخانه آیت اللَّه مرعشی در قم موجود است.[2]

حسین شهنازی*

حسین شهنازی فرزند شعبان خان تارزن، هنرمند موسیقی در حوالی سال 1320ق در اصفهان متولّد شده و نزد پدر هنرمند خود نواختن تار را فراگرفت و نزد سیّد رحیم خان موسیقی دان نیز تعلیم گرفت. برادر کوچکترش استاد جلیل شهناز نزد او نواختن تار را فرا گرفته است. مع الاسف در سالهای جوانی و به بیماری ذات الجنب در سال 1318ش مطابق 1358ق در گذشت و پدر را به سوگ خود نشاند. پیکرش را به تخت فولادبرده و

[1] تتمیم امل الآمل، ص134؛ خاندان شیخ الاسلام اصفهان، ص176؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص560؛ الکواکب المنتشره، صص 203 و 204؛ زندگینامه علّامه مجلسی ج1، ص342؛ الذریعه، ج13، ص143.

[2] فهرست کتابخانه آیت اللَّه مرعشی، ج6، ص162.