آن که در قدس بی نظیر آمد

بود در شهر قاری قرآن»[1]

حسین آمدی

ابوعلی حسین بن سعد بن حسین بن محمّد آمدی، ادیب شاعر و لغوی مشهور اصفهان در قرن پنجم هجری.

در بغداد تحصیل نموده و در اصفهان ساکن شده و در شب پنج شنبه 5ربیع الآخر سال 444ق وفات یافته است. به عربی اشعاری سروده و تألیفاتی نیز دارد.[2]

ملّا محمّدحسین گیلانی

ملّا محمّد حسین بن محمّد سعید بن ملّا ابراهیم گیلانی، عالم فاضل در اصفهان نزد جمعی از فضلاء از جمله ملّامحمّدصادق تنکابنی و ملّا محمّد فاضل سراب و دیگران تلمّذ نموده است.

ملّا محمّد صادق در دوشنبه غره جمادی الثانی 1122ه.ق در پایان جزء اول کتاب «من لا یحضره الفقیه» برای او اجازه روایتی نوشته است که این نسخه به شماره 2726 در کتابخانه آیت اللَّه العظمی مرعشی در قم موجود است.[3]

محمّد حسین اصفهانی

محمّد حسین بن سیف اللَّه اصفهانی خطاط نسخ نویس. در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازهم هجری کتاب «تهذیب الاحکام» شیخ طوسی را به خط نسخ خود نوشته

[1] دانشمندان و بزرگان اصفهان ج1، ص494؛ بیان المفاخر ج2، ص239؛ مزارات اصفهان، ص51.

[2] معجم الادباء ج9، ص266؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص544.

[3] بزرگان رامسر، ص185؛ تراجم الرّجال ج2، ص675، فهرست کتابخانه مرعشی ج7، ص289؛ مجموعه مقالات همایش فاضل سراب، ص168.