نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 2 صفحه : 625
حسین
اصفهانی
حسین
بن اسحاق اصفهانی، از محدّثین اصفهان است. در مصر ساکن بود و از عمّار بن خالد
واسطی تمّار روایت می کرد.
جمعی
از محدثان از جمله محمّد بن سلیمان بن فارس از او حدیث شنیده اند.[1]
حسین
اصفهانی
ابوعبداللَّه
حسین بن اسحاق بن ابراهیم بن صبّاح خلّال اصفهانی از محدّثین بوده و در قرن سوم
هجری می زیسته است. از اصفهان به کرج [کرج ابودُلَف، در استان مرکزی کنونی ]رفت و
پس از سال 300ق وفات نمود. احادیث فراوان را در حفظ داشت و حافظه اش بسیار قوی
بود.[2]
وی
از اسماعیل بن محمّد بن یوسف، احمدبن عیسی بن تیسی خشّاب و ابوهارون حدیث نقل می
کند.[3]
محمّد
حسین صغیر اصفهانی
محمّد
حسین صغیر اصفهانی ابن اسداللَّه شاعر ادیب و عارف وارسته، از مشاهیر شعرای معاصر
اصفهان. در 13 رجب سال 1312ق متولّد شد. پدرش اگرچه بیسواد بود امّا در عزاداری ها
و آئین های مذهبی عزاداری می کرد و مادرش جهان سلطان زنی مؤمنه بود.
در
8 سالگی زبان به سرودن شعر گشود و شگفتی همگان را برانگیخت و از همان زمان «صغیر»
تخلص نمود. و از بدو تأسیس انجمن دانشکده اصفهان به سرپرستی عباس خان شیدا در سال
1334ق در آن انجمن شرکت کرد که این دوره 18 سال طول کشید.