نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 2 صفحه : 565
سیّد
حسن علوی
سیّد
ابوالعزّ حسن بن هادی بن حسن علوی اصفهانی، از محدّثین اصفهان است.
وی
در سال 450ق متولّد شده و از ابومسلم محمّد بن علی بن مهریزد اصفهانی و ام الحسن
عایشه بنت حسن بن ابراهیم ورکانی و دیگران حدیث شنیده است. سرانجام در حدود سال
450ق در ماه رمضان وفات یافت.
ابوسعد
سمعانی درباره تندخوئی او داستان نقل کرده است و از او حدیث شنیده است.[1]
محمّد
حسن بروجنی
محمّد
حسن [بن کربلائی هاشم] بروجنی [از فضلاء و نویسندگان کتب در قرن سیزدهم هجری است.
از آثار او:
1.
در سال 1255ق نسخه ای از «منهج الاصول» تألیف حاج محمّد ابراهیم کلباسی، را به خط
نسخ کتابت نموده است. این نسخه به شماره 540ع در کتابخانه ملّی ایران موجود
است.[2]]
2.
در سال 1257ق «اسانید مَن لا یحضره الفقیه» را نوشته و در حاشیه آن حالات رجال آن
را مختصراً به خط شکسته نستعلیق نوشته است، [که] ضمن کتاب شماره 418 «من لا یحضره»
در کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار در تهران موجود است.[3]
دکتر
محمّد حسن سه چهاری
دکتر
محمّد حسن سه چهاری بن آقا ملّا هاشم بن محمّد ابراهیم بن محمّد حسن بن محمّد
ابراهیم اصفهانی، عالم فاضل ادیب نویسنده، از فضلاء و نویسندگان معاصر اصفهان.