نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 2 صفحه : 498
میرزا
حسن قاضی
آقا
میرزا حسن بن آقا شیخ عبداللَّه قاضی، «عالم عامل، فاضل ادیب، جامع معقول و منقول»
از علمای اواخر دوره قاجاریه وی از سلسله مشایخ بیدآباد است که نسب آنان به شیخ
زاهد گیلانی می پیوندد.
وی
در 10 رجب 1342ق وفات یافته و در صحن تکیه ریزی در تخت فولاد مدفون شد.[1]
شیخ
محمّد حسن گیلانی
شیخ
محمّد حسن بن عبداللَّه گیلانی، عالم فاضل. از علمای قرن دوازدهم هجری و از مشایخ
بیدآباد اصفهان است. در گیلان متولّد شده و در اصفهان سکونت گزیده و پس از وفات در
قبرستان آب بخشان اصفهان مدفون گردیده است.[2]
وی
اوّلین فرد این خاندان است که به منصب قضاوت این شهر نائل گردیده است.[3]
حسن
لُغذَه اصفهانی
ابوعلی
حسن بن عبداللَّه لُغذَه (یا لکذه یا لذکه) اصفهانی، ادیب و نحوی لغوی، از
دانشمندان و ادبای اصفهان است.
از
شاگردان زجاج و باهلی و از مصاحبان و معاصران اصمعی، کرمانی و ابوحنیفه دینوری
بوده و در عصر خویش در عراق از حیث مقام علمی و ادبی کم نظیر بوده است.
صاحب
عنوان در سال 210ق وفات یافت. کتب زیر از تألیفات اوست: