گر وعده دوز خست و گر خلد شاد باش

بیرون نمی برند تو را از دیار دوست[1]

شیخ حسن عاملی

شیخ حسن بن زین الدّین بن محمّد بن حسن بن زین الدّین عاملی (شهید ثانی)، عالم فاضل صالح، از دانشمندان قرن یازدهم هجری. در اصفهان ساکن بوده و نزد عمویش علی بن محمّد بن حسن عاملی مؤلف «الدّر المنثور» تحصیل نموده است. شیخ محمّد حُرّ عاملی و میرزا عبداللَّه افندی در کتابهای خود از او یاد کرده اند.[2]

میر سیّد حسن موسوی خوانساری

میر سیّد حسن بن میرزا زین العابدین موسوی خوانساری، عالم فاضل مجتهد، در سال 1254ق درا صفهان متولّد گردید و در اوایل بلوغ به درجه اجتهاد رسید و در سال 1273ق در زمان حیات پدر وفات یافت و در قبرستان ستّی فاطمه مدفون گردید. هنگام احداث خیابان و خراب کردن آن قبرستان جسد شریفش را که هیچ گونه تغییری در آن پیدا نشده بود به تخت فولاد منتقل کرده و در تکیه صاحب روضات، بین بقعه و شبستان آقاباشی مدفون ساختند.[3]

[1] تذکره نصرآبادی، ج1، ص466؛ تذکره شمع انجمن، ص308؛ تذکره روز روشن، صص 333 و 334؛ تذکره آتشکده، بخش سوم، نیمه نخست، ص945؛ تذکره حسینی، ص139؛ تذکره غنی، ص62؛ تذکره محمّد شاهی: نسخه خطی؛ میراث فرهنگی نطنز: ج2، صص144-138.

[2] امل الآمل، ج1، ص63؛ کواکب المنتشره، ص165.

[3] مناهج المعارف، مقدمه، ص322؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص340؛ مزارات اصفهان، ص248.