نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 2 صفحه : 442
پیر
حسن اصفهانی
پیر
حسن اصفهانی، شاعر ادیب، از سخنوران قرن یازدهم هجری. شاعری خوش طبع و بذله گو
بوده و لطیفه های بسیاری از او در آن روزگار میان مردم مشهور بوده است. برادرش حاج
عبداللَّه عطار، در امامزاده اسماعیل عطاری می کرده و در داروشناسی کم نظیر بوده
است.
مثنوی
خروسیه از منظومه های مشهور پیر حسن است. وی قبل از سال 1083ق وفات یافت.[1]
سیّد
حسن اصفهانی
سیّد
حسن اصفهانی از خطاطان و نویسندگان کتب در قرن سیزدهم هجری. در سال 1287ق نسخه ای
از «حیات القلوب» علّامه مجلسی را به خط نستعلیق نوشته است. نسخه در کتابخانه جامع
گوهرشاد به شماره 251 موجود است.[2]
میرزا
حسن اصفهانی*
میرزا
حسن اصفهانی از خطاطان دوره قاجاریه است. نستعلیق و شکسته را خوش می نوشته است و
قطعاتی به خط خوش او در کتابخانه ها و مجموعه های شخصی موجود است.[3]
او
شاید همان میرزا حسن شکسته نویس فرزند میرزا حسین مشرف اصفهانی باشد که در صفحات
بعد به او اشاره کرده ایم.
[1]
تذکره نصرآبادی، ج1، صص 204 و 205؛ الذریعه، ج9، ص240؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان،
ج1، ص478.