حسین نجفی به تکمیل تحصیلات خود پرداخت و در مدرسه ملّا عبداللَّه به تدریس مشغول شد و در آن مدرسه به اقامه نماز جماعت مبادرت ورزید. وی از جمله مؤسسین انجمن صفاخانه اصفهان است و در مجلّه «الاسلام» نشریه انجمن مزبور مقالاتی از او به چاپ رسیده است.

از جمله مؤلفات مرحوم علّامه شیخ الشریعه اصفهانی کتابی به نام «رساله فی بُطلان العَمَل بِالاحتیاط فی بعض الفروع» است که مؤلّف می نویسد که آن را در جواب اشکال مرحوم سیّد محمّد جواد بن آقا مجتهد نوشته است.

وی در سال 1347ق در اصفهان وفات یافته و در صحن تکیه مادرشاهزاده (تکیه محمّد تقی رازی) در تخت فولاد مدفون گردید.

مادّه تاریخ وفاتش را مرحوم میرزا حسن خان جابری انصاری ضمن قطعه ای گفته است:

یکی بیامد و تاریخ این معمّا گفت

«جواد حجهالاسلام رفته از دنیا»[1]

[کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «رساله در نماز شب و آداب اسرار آن» 2. «رساله در جبر و تفویض» 3. «رساله در شبهه محصوره» 4. «رساله در اجتهاد و تقلید» 5. «رساله در ولایت عامّه»[2]]

شیخ محمّد جواد اصولی*

شیخ محمّد جواد اصولی ابن حاجی قهرمان، عالم فاضل کامل. در حدود سال 1316ق در روستای «هرچکان» از توابع شهرکرد متولّد شد و پس از کمی تحصیل راهی اصفهان شد و نزد علمای عالیقدر حوزه علمیه اصفهان همچون میر سیّد علی نجف آبادی، آقا سیّد محمّد باقر درچه ای، آقا سیّد محمّد رضا خراسانی و دیگران به

[1] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص78؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 51 و 52؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج1، صص 284-282.

[2] بغیه الرّاغبین، ج1، ص174؛ گلشن اهل سلوک، صص 175 و 176.