نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 2 صفحه : 384
سیّد
جواد امامی نجفی
سیّد
جواد امامی نجفی ابن حاج سیّد محمّدجواد امام جمعه دهکردی شاعر و ادیب فاضل، در
سال 1309ق در شهرکرد متولّد شده و در مولد خود و اصفهان تحصیلات خویش را به پایان
رسانیده و آنگاه به موطن خویش مراجعت نموده و در آنجا ساکن گردید. چند سال بعد به
علت بیماری، بینایی خود را از دست داد و در منزل منزوی شد. در شعر و ادب دارای
قدرت طبع بود. این شعر از اوست.
شکر
لِلَّه که بهار آمد و شد موسم عید
چشم
من بار دگر صحنه گلزار بدید
شد
پدید ابر گهربار و ببارید شدید
بر
سر لاله و گل ریخت بسی مروارید
تا
دل بلبل بیچاره گرفتار کند
خیز
و از خانه برون آی و در و دشت ببین
که
شده چون پر طاووس همه روی زمین
تا
سلیمان گل آورد جهان زیر نگین
کرد
اهریمن دی کوچ ازین چرخ برین
فرودین
آمده تا دیو و دد آزار کند
ساقی
سیم تن ماه وش گل اندام
از
ره لطف همی ریخت مرا باده به جام
تا
دهد از لب جام و لب خود دل را کام
سینه
را شرح دهد ننگ بَرَد، آزَد نام
نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 2 صفحه : 384