نموده است.[1]

[جار=گار، از روستاهای شرق اصفهان به شمار می رود.]

جعفر تاجر یزدی

ابومحمّد جعفر بن محمّد بن جعفر تاجر یزدی، از محدّثین قرن چهارم هجری است. وی جهت اخذ حدیث به اصفهان آمده و از محمّد بن نُصیر و حاجب بن ابی بکر استماع حدیث نموده و سرانجام در ماه جمادی الآخر سال 366ق وفات یافت.[2]

میرزا سیّد جعفر خاتون آبادی

میرزا سیّد جعفر خاتون آبادی بن میرسیّد محمّد بن حاج میرزا حسن بن میر محمّد حسین، عالم فاضل. در قرن سیزدهم هجری می زیسته و پس از فوت به اذن حاج سیّد محمّد باقر حجّهالاسلام شفتی، او را در قبر ملّا محمّد علی استرآبادی واقع در بقعه خاندان مجلسی، جنب مسجد جامع اصفهان دفن کردند.[3] [وفاتش قبل از سال 1260ق روی داده است.]

جعفر رِفاعی کرانی

ابو محمّد جعفر بن محمّد بن جعفر رفاعی کرانی اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری [و از اهالی محلّه کران اصفهان] است. از محاملی، ابن عقده و دیگران حدیث روایت می کند. وی در ماه صفر سال 379ق وفات نموده است.[4]

[1] معجم البلدان، ج2، ص94.

[2] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص248.

[3] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص130؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص443؛ مزارات اصفهان، ص35.

[4] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص248.