در سال 1115هق راهی سفر حج شده، در مسیر راه بیمار شده و در دو فرسخی نرسیده به نجف اشرف وفات یافت و ملّا محمدّ فاضل سراب او را تغسیل و تکفین نموده در صحن مطهر علوی جنب مزار علّامه حلّی در نجف اشرف مدفون نمود.[1]

این تألیفات از اوست:

1. «رساله در اصول دین» به فارسی [2. «تحفه سلطانی و هدیه مجلس خاقانی» درباره فلسفه، به فارسی، نسخه آن به شماره 12616 در کتابخانه آیت اللَّه العظمی مرعشی نجفی موجود است و در سال 1339ش در تهران به ضمیمه «الرساله الطریفه فی ترجمه العلامه محمّد جعفر القاضی الکمره ای» به چاپ رسیده است. [2] 3. «ذخائر الدّعوات فی تعقیب الصلوات» به فارسی، که نسخه آن به شماره 2417 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است. ][3] 4. حاشیه بر «الروضه البهیه فی شرح اللّمعه الدّمشقیّه» 5. حاشیه بر «کفایه المقتصد» محقق سبزواری ] 6. «شرح دعای مکسور و شکستگی»، که نسخه آن به شماره 12652 در کتابخانه آیت اللَّه العظمی مرعشی نجفی موجود است. ][4] 7. «وجیزه در حکم ولایت وصی بر نکاح صغیر».

[شیخ محمّد علی حزین لاهیجی در طفولیت به همراه پدر به فیض دیدار او نایل شده و شرح حال او را ذکر نموده است اما به اشتباه مدفن او را حائر حسین علیه السلام می نویسد].[5]

جعفر ثقفی

ابوالفضل جعفر بن عبدالواحد ثقفی اصفهانی رئیس، از محمدّثان قرن ششم هجری است. وی در سال 523ق وفات یافته است.[6]

[1] وقایع السنین و الاعوام، ص553.

[2] فهرست کتابخانه مرعشی، ج32، صص 35 و 36.

[3] فهرست کتابخانه احیاء میراث، ج6، صص 400 و 401.

[4] فهرست کتابخانه مرعشی،ج32، صص 141 و 142.

[5] تاریخ و سفرنامه حزین، ص159.

[6] مرآه الجنان، ج3، ص230.