الادریسیّه»[1]

میر سیّد محمّد جعفر خاتون آبادی

میرسیّد محمّد جعفر بن میرسیّد عبدالحسین بن میرسیّد محمّد باقر حسین خاتون آبادی، عالم فاضل کامل. در سال 1064ق در اصفهان به دنیا آمد و نزد علماء اصفهان از جمله پدر بزگوار خود تحصیل نمود و سرانجام در سال 1127ق وفات یافت جنب پدر بزگوار خود در تکیه آقا حسین خوانساری واقع در تخت فولاد مدفون شد.[2]

پدر بزرگوارش میرسیّد عبدالحسین در کتاب خود «وقایع السنین و الاعوام» درباره تولد او می نویسد:

«ولادت سیّد النّجیب الحسیب قره العینی و ثمره الفؤادی میر محمّد جعفر بن أمیر عبدالحسین الحسینی الخاتون آبادی محرم هزار و شصت و چهار»[3]

میرزا محمّد جعفر محلّه نوئی

میرزا محمّد جعفر محلّه نوئی بن آقا عبدالحسین امین العلماء بن حاج ملّا محمّد شفیع بن ملّا محمّد خوئی، عالم فاضل و فقیه محقّق، در خانواده ای روحانی در اصفهان متولّد شده و نزد علمای اصفهانی همچون حاج سیّد اسداللَّه بیدآبادی و میرزا ابوالمعالی کلباسی به تحصیل پرداخت. وی در ایّام تحصیل هم مباحثه با آخوند ملّا محمّدحسین فشارکی بود و بعداً از او اجازه دریافت نمود.

[1] تتمیم امل الآمل، صص 97-95؛ جامع جعفری، صص 293 و 294؛ ریاض الجنّه، ج2، صص 286-282؛ اعیان الشیعه، ج44، صص149؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 439 و 440؛ یادگارهای یزد، ج2، صص 362 و 907؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج2، ص449؛ مصفی المقال، ص106؛ الذریعه، ج20، ص337 و ج21، ص257، و ج23، ص229 و ج24، ص343 و ج15، ص145؛ تلامذهالعلاّمه المجلسی، ص88؛ معجم المؤلّفین، ج9، ص155؛ هفته نامه ندای یزد، شماره 271 و 272 و 273، مورّخ خردادماه 1370ش؛ دانشنامه مشاهیر یزد، ج2، ص441.

[2] الکواکب المنتشره، ص134.

[3] وقایع السنین و الاعوام، ص519.