نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 2 صفحه : 274
جابر
رنانی اصفهانی
ابوبکر
جابر بن محمّد بن احمد بن ابی الحسین رنانی اصفهانی، از محدّثین قرن ششم هجری است.
از ابومحمد رزق اللَّه (بن عبدالوهاب) تمیمی حدیث شنیده و ابوسعد سمعانی در قریه
رنان از او استماع حدیث کرده است.[1]
[رُنان
که امروزه «رِهنان» گفته می شود از روستاهای معروف ماربین بوده و اکنون به شهر
اصفهان ملحق شده است.]
جابر
ویذ آبادی
ابومحمّد
جابر بن منصور بن محمّد بن صالح ویذ آبادی اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن ششم
هجری [و از اهالی محله «ویذ آباد» یا «بید آباد» اصفهان] است.
ابوسعد
سمعانی، از او نقل حدیث نموده و او را با القاب «شیخٌ صالحٌ سدیدٌ » ستوده است.
جابر ویذ آبادی از احمدبن عبدالغفار بن اشته اصفهانی روایت می کند.[2]
جامع
اصفهانی
ابوبکر
جامع بن ابی الحسن علی بن ابوبکر نیشابوری اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن ششم
هجری است. او از ابوالحسین عبدالرّحمان ذکوانی و جز او شنیده و ابوسعد سمعانی از وی
در اصفهان حدیث شنیده و از او به عنوان «شیخاً سدیداً مستوراً» یاد کرده است.[3]
جان
بیگی اصفهانی*
درویش
جان بیگی، از عرفای اصفهان در عصر صفویه است. در تکیه ای در کنار نهر هزارجریب به
عبادت مشغول بوده و در سال 1090ق به سفر حج رفته است. گرچه