فقلت لمّا رأت عینی محاسنها

سبحان من خلق الانسان من عَلَق

اعیذها من عیون النّاس کلّهم

بقل اعوذ بربّ النّاس و الفَلَق[1]

میر محمّد تقی خاتون آبادی (کوفتگر)

میر محمّد تقی بن میر محمّد صادق بن میر ابوصالح بن میر عبداللَّه بن میر محمّد باقر حسینی خاتون آبادی، عالم فاضل و عارف متقی، نسب آنان به میر عبداللَّه برادر میر محمّد اسماعیل (مدفون در بقعه ای معروف در تخت فولاد) منتهی می شود.

وی از رشته ای از سادات خاتون آبادی است که به لقب کوفتگر مشهور بوده و اعقابشان از اصفهان به حوالی دهق مهاجرت کرده اند.]

وی سرانجام در 22 جمادی الاولی 1238ق وفات یافته و در قبرستان مقابل تکیه مادر شاهزاده در تخت فولاد مدفون گردید.[2]

میر محمّد تقی خاتون آبادی

میر محمّد تقی بن میر محمّد صادق بن میر محمّد رضا حسینی خاتون آبادی بن میر ابوالقاسم مدرّس، عالم فاضل جلیل. در اصفهان متولّد شده و نزد پدر دانشمندش و میر سیّد حسن مدرّس به تحصیل پرداخت. چندی امام جماعت مسجدی در محلّه باغات بوده و سپس از طرف پدر مأمور تبلیغ و اقامه جماعت در محلّه حسین آباد اصفهان شد.

وی سرانجام در دوشنبه 9 شوال 1308ق وفات یافته و در فضای بیرون تکیه مادر شاهزاده در ضلع شمال تکیه واقع در تخت فولاد مدفون شد.[3]

[1] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص101؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 414 و 415؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص206.

[2] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص417؛ گلشن اهل سلوک، ص48؛ تاریخ اصفهان (تکایا و مقابر)، ص125؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص122؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص72.

[3] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص189؛ مکارم الآثار، ج2، ص326؛ گلشن اهل سلوک، صص 249 و 250؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص112.