محمّداسماعیل
خوراسکانی از شعرای اصفهان است. ظاهرا در قرن سیزدهم هجری می زیسته است.
در
جُنگ جامع المناقب که در کتابخانه مجلس شورای اسلامی به شماره 5679 نگهداری می
شود، اشعاری در مناقب اهل بیت علیهم السلام از او موجود است. این دو بیت، منتخب از
یکی از قصاید او است:
ای
شرح دلآرام من ای یار دل آزار تا چند بَرَد جان ز تو تیمار دل آزار
گیرم
من شایسته آزار توام لیک کی از تو بود این همه آزار سزاوار[2]
سیّداسماعیل
ریزی
اسماعیل
ریزی لنجانی اصفهانی، عالم فاضل، از اهالی قصبه ریز لنجان [زرّین شهر کنونی] بوده،
پس از تحصیل مقدّمات، به نجف اشرف مهاجرت نمود. در درس میرزا حسن شیرازی و آقا سیّدمحمّدکاظم
طباطبایی یزدی حاضر شد، و سال ها در نجف اشرف اقامت داشت.
جهت
زیارت حضرت ثامن الحجج علیّ بن موسی الرّضا علیه السلام به ایران بازگشت، و در این
سفر، در ماه صفر 1338ق وفات یافت، و در تخت فولاد در تکیه حاج آقا مجلس مدفون
شد.[3]
ملاّاسماعیل
صوفی
ملاّاسماعیل
صوفی، از عرفاء و متصوّفه در قرن یازدهم هجری، و ساکن هند بوده است.
[1]
رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص199؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص263؛ نقباء
البشر، ج1، صص143 144.