نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 570
آزادانی
و موسی بن اسماعیل روایت نموده است. عبداللّه بن جعفر بن احمد بن فارس،
عبدالرّحمان بن ابی حاتم، ابونعیم، ابومسهِر، ابوالیمان و سعید بن ابی مریم از او
حدیث نقل کرده اند. ازجمله احادیثی که اسماعیل سمّویه نقل نموده است، حدیث
أَلَسْتُ اولی بِالْمُؤْمِنین مِنْ أَنْفُسِهِمْ و مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ
مَوْلاهُ می باشد. سمّویه در سال 277ق وفات یافت.[1]
اسماعیل
نیشابوری اصفهانی
ابوالقاسم
اسماعیل بن علیّ بن حسین نیشابوری اصفهانی صوفی، از محدّثین اصفهان در قرن ششم هجری
است. وی حدود یک صد سال عمر کرده، و در سال 551ق وفات یافته است. مسند اصفهان از
آثار او است.[2]
قاضی
اسماعیل خطیبی
قاضی
اسماعیل بن علیّ بن عبداللّه خطیبی اصفهانی، قاضی اصفهان در قرن پنجم هجری، پس از
وفاتش، منصب قضاوت را ابوالعلاء صاعد بن محمّد اصفهانی برعهده گرفت.[3]
احمد
زینبی
ابوالفتح
اسماعیل بن علیّ بن محمّد بن حمزه بن محمّد بن عبداللّه طوسی جعفری زینبی، از صوفیان
قرن پنجم و ششم هجری است.
در
اصفهان ساکن بوده، و به زهد و تقوی مشهور بوده، و از مشاهیر صوفیّه شهر به شمار می
رفته است. وی در سال 511ق در اصفهان برای ابوسعد سمعانی اجازه نوشته است.[4]