نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 543
گلبهار
است، و بر سر مزار او بقعه ای شکوهمند در عصر صفویّه بنا نهاده اند که از آثار تاریخی
اصفهان به شمار می رود]. در کتیبه سردر امام زاده، از ایشان به عنوان «اسماعیل
جالب الحجاره بن حسن بن زید بن الامام حسن السّبط الشّهید» یاد شده است. در برخی
کتب، مدفون در این امام زاده را اسماعیل دیباج اکبر فرزند ابراهیم فرزند حسن مُثنّی
فرزند امام حسن مجتبی علیه السلام دانسته اند، و برحسب آن چه معروف است، آن جناب،
جدّ سادات طباطبایی است.
برخی
هم او را اسماعیل بن زید بن حسن مُثنی ذکر کرده اند.[1]
اسماعیل
اصفهانی
قاضی
اسماعیل اصفهانی گجراتی، از علمای هند و معاصر سلطان محمود[2].
ملاّاسماعیل
اصفهانی
ملاّاسماعیل
اصفهانی، فاضل خطّاط قرن سیزدهم و اوائل قرن چهاردهم هجری در اصفهان، از آثارش
کتابت نسخه ای از مفتاح الفلاح تألیف آخوند ملاّاسماعیل خواجویی است که آن را به
خطّ نسخ کتابت نموده، نسخه در کتابخانه مسجد گوهرشاد در مشهد مقدّس [موجود
است].[3]
محمّداسماعیل
اصفهانی
از
خوشنویسان قرن سیزدهم هجری است. یک نسخه ادعیه به خطّ نسخ زیبای او در مجموعه مرتضی
عبدالرّسولی وجود داشته است. تاریخ کتابت این نسخه 1246ق است]. وی در سال 1249
قرآنی به خطّ نسخ، جهت فتحعلی شاه قاجار نوشته که به شماره 1486
[1]
مزارات اصفهان، صص102 103؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص187؛ تاریخ تشیّع
اصفهان، صص384 38.