سال فوت او معلوم نیست[1].

سیّداحمد طباطبایی

سیّداحمد طباطبایی، از اطبّاء اصفهان، مؤلّف کتاب نقرس و معالجات آن می باشد. مؤلّف آن را جهت ظلّ السّلطان تألیف نموده است. وی از پزشکان معروف اوایل قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.[2]

احمد عاصی اصفهانی*

احمد شیران متخلّص به «عاصی» از شعرای معاصر است. در سال 1310 شمسی در اصفهان متولّد شد. وی کمی تحصیل کرد؛ امّا به علّت ناملایمات روزگار، از ادامه تحصیل بازماند، این بیت از او است:

گردد غزل سرا به سر کوی عشق دوست رندانه عاشقی که سحر قامتش خم است[3]

میرزا احمد عاصی اصفهانی

میرزا احمد نقّاش اصفهانی متخلّص به «عاصی»، شاعر و ادیب بوده، و در قرن سیزدهم هجری می زیسته [است]. کتابی منظوم در مصائب معصومین علیهم السلام دارد، و آن را مصائب الائمّه نامیده است.[4]

میرزا احمد خان فاتح الملک

حاج میرزا احمد خان فاتح الملک، از رجال دستگاه ظلّ السّلطان بوده است. در عهد مشروطیّت، به آزادی خواهان پیوست، و از اعضای انجمن ولایتی اصفهان شد. وی نماینده

[1] تتمیم امل الآمل، ص60؛ نجوم السّماء، ص218؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص228؛ اعیان الشّیعه، ج8، ص334.

[2] فهرست کتابخانه عمومی اصفهان، ص151.

[3] تذکره شعرای استان اصفهان، ص535.

[4] فهرست نسخه های خطّی مدرسه آخوند همدان، ص45.