نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 483
طلاّب
و مقدّسین به او ارادت داشته، و خدمتش را مغتنم می شمردند. ایشان اوّل ذی قعده سال
1407ق در منزل مسکونی خود در محلّه خواجوی اصفهان وفات یافت، و جنازه در مراسمی
آبرومند، تشییع [شد]، و در جوار مسجد ملاّحیدرعلی در سده [خمینی شهر] مدفون گردید.
مرحوم فیّاض، تقریرات فقهی و اصولی اساتید خود را مرقوم فرموده؛ امّا مرتّب نشده،
و غیر مدوّن است. رساله شروط ضمن العقد از تقریرات آقاسیّدمحمّد نجف آبادی مدوّن و
تنظیم گردیده است. گاهی شعری می سروده، و این شعر از او است:
خوبان
سزد که دور تو گردند جملگی پروانه وار زان که تو شمع میانه ای[1]
احمد
عنبری
ابوجعفر
احمد بن معاویه بن هذیل عنبری از محدّثین اصفهان در قرن سوم هجری است. وی از ابراهیم
بن ایّوب فرسانی، محمّد بن زیاد و حسین بن حفص روایت می کند، و علیّ بن رستم
اصفهانی، محمّد بن یحیی بن معاویه و حسین بن عُضیر از او نقل حدیث می کنند. وی
برادر ابومعاویه هذیل بن معاویه بن هذیل است. برادرش در سال 260ق وفات یافته، و
احمد پس از او مرده است.[2]
احمد
مؤدّب خوراسکانی
ابوجعفر
احمد بن مفضّل مؤدّب خوراسکانی اصفهانی، از محدّثین اوایل قرن سوم هجری است. اهل
«خوراسکان» جی اصفهان بوده [است]. از حبّان بن بشر روایت می کند. ابوبکر محمّد بن
ابراهیم مقری اصفهانی از او حدیث، روایت کرده است.[3]
[1]
گنجینه دانشمندان، ج8، ص228؛ علوم و عقاید، ص65؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2،
صص285 287؛ مجلّه حوزه، شماره 18، دی ماه 1365؛ خمینی شهر، شهری که از نو باید
شناخت، صص176 179 و 354.