نشان می دهد. نسب سادات طالقان و نسب امام زاده سیّدنصیرالدّین واقع در خیابان جلیل آباد تهران در محلّه پاچنار به جناب امام زاده احمد منتهی می شود.[1]

احمد خلیل اصفهانی*

حاج احمد خلیلیان متخلّص به «خلیل» فرزند حاج میرزا علی خلیلیان متخلّص به «رجاء» از شعرای معاصر اصفهان است. او در سال 1309ش در اصفهان متولّد شد. پس از تحصیل به خدمت نظام وظیفه رفت، و پس از آن به حج مشرّف شد. او در سنّ 26 سالگی داروخانه مولوی را در اصفهان تأسیس نمود، و به فعّالیت پرداخت. وی به تشویق پدر گرامی خود و استاد گلزار به پشتوانه ذوق و استعداد خدادادی، به سرودن شعر پرداخت، و در انجمن های ادبی حضور یافت. فرزند برومند ایشان محمّدرضا خلیلیان در جبهه های نبرد ایران و عراق به شهادت رسید. وی درباره شهادت فرزندش شعری سروده که دو بیت از آن نقل می شود:

در آسمان خاطرم مهر صبح خیز سالی است ماه روی تو پیدا نمی شود

[...]

چشمی بسان دیده شب زنده دار من از موج اشک، غیرت دریا نمی شود[2]

احمد رشتی اصفهانی

احمد بن علی رشتی اصفهانی فاضل نویسنده کتب در قرن سیزدهم هجری است، از آثارش کتابت نسخه ای از کتاب گوهر یگانه تألیف صدرالدّین محمّد شیرازی است که آن را در سال 1218ق در مدرسه نیماورد اصفهان نوشته است. نسخه در کتابخانه مجلس شورای ملّی تهران و به شماره 5041 میکروفیلم آن در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.[3]

[1] تاریخ اصفهان و ری، ص332؛ تاریخ اصفهان، جابری، صص124 125 و 213 214؛ گنجینه آثار تاریخی اصفهان، ص668؛ آثار ایران، ج4، ص216؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص171؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج1، صص510 520.

[2] تذکره شعرای استان اصفهان، صص241 242.

[3] فهرست میکروفیلم های دانشگاه، ص173.