نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 371
احسان
اللّه ساطعی نجف آبادی
احسان
اللّه گلشنی نجف آبادی از شعرای معاصر در سال 1351ق در نجف آباد متولّد شد. دوره
ابتدایی را در نجف آباد و متوسّطه را در ساوه طی نمود، و در همان دوران به سرودن
شعر پرداخت. ابتدا «بیدل» تخلّص داشت، و سپس «ساطعی» تخلّص نمود.[1] از او است:
روزگار
خرّمی باری گذشت وه چه بی حاصل گذشت، آری گذشت
تا
ز مستی کوس شیدایی زنم صحبت از شور و شرّ و زاری گذشت
دل
به عشق دلبری در خون نشست از سر مهر و وفاداری گذشت
سیّداحمد
آزاد اصفهانی
احمد
شهشهانی متخلّص به «آزاد»، شاعر ادیب، [در حدود سال 1284 شمسی در اصفهان متولّد
شد]. وی در فنّ شعر و ادب از شاگردان مرحوم میرزا عبدالوهاب گلشن ایران پور و در
موسیقی، شاگرد سیّدرحیم موسیقی دان بود[2].] به کفّاشی اشتغال داشت، و زمانی رییس
اتّحادیّه صنف کفّاشان شد. در انجمن های ادبی ازجمله انجمن کمال و انجمن سعدی شرکت
می کرد، در سال 1368 شمسی وفات یافت، و در گورستان باغ رضوان مدفون گردید.] از او
است:
به
یاد ناله مجنون، ز عشق طرّه لیلی در این صحرای بی پایان جرس دایم فغان دارد
دکتر
احمد آژیر
دکتر
احمد آژیر اصفهانی شمس آبادی، از پزشکان حاذق معاصر در تهران ساکن بوده، و در
دانشکده پزشکی تهران تدریس می نموده، مدیریّت مجلّه بیوشیمی نیز با او بوده
است.[3]
نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 371