و المصنّفین 5. درّه البیضاء، در اجازه حدیث 6. زلاّت الاقدام، در اشاره به اشتباهات رجالی برخی از اعلام 7. سماء المقال فی تحقیق علم الرّجال که در دو جلد به سعی فرزند فاضل ایشان آقامحمّد کلباسی در قم به طبع رسیده است 8. الصّراط المستقیم فی التّمییز بین الصّحیح و السّقیم 9. الفوائد الرّجالیّه، حاوی سی فایده و غیره.[1]

ابویعقوب حذّاء

ابویعقوب ابن ابواسحاق اسماعیل بن ابراهیم بن صُبیح ثقفی، از محدّثین اصفهان است. او در سنین جوانی در راه مکّه وفات یافته است.

بسیاری از احادیث را نوشته، و آخرین کسی که از او استماع حدیث کرد، ابوعثمان اسحاق بن ابراهیم بن یزید بود.[2]

ابی الخیر

ابی الخیر بن احمد بن محمّد بن بُرد واعظ اصفهانی، از محدّثین اصفهان است.[3]

اثرم فابجانی

اثرم فابجانی اصفهانی، از شعراء و ادبای اصفهان است. وی به عربی شعر می سروده، و از علمای لغت به شمار می رفته است. او شهرهای عراق را سیاحت نموده، و لغت و شعر را از علمای آن شهرها فراگرفته است.[4]

[1] احوال حاجی کرباسی و اولادش، صص101 107؛ ریحانه الادب، ج8، صص298 300؛ میراث و حقوق زن، مقدّمه؛ سماء المقال، مقدّمه؛ نقباء البشر، ج1، ص81؛ تاریخ اصفهان، جابری، ص294؛ ماضی النّجف، ج3، ص235؛ بدر التّمام، ص45؛ الاجازه الکبیره، ص21؛ المسلسلات، ج2، صص53 55؛ خاندان کلباسی، صص247 252؛ مشاهیر مزار علاّمه ابوالمعالی کلباسی، صص115 161؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص217 219؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص61.

[2] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص214.

[3] میزان الاعتدال، ج1، ص73.

[4] معجم الادباء، ج2، ص104.