نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 354
نقّاشی
و تزیینات خانه استاد همایی در محلّه پاقلعه به تاریخ 1288ق از آثار هنرمندانه او
است.[1]
ابوالقاسم
خواجویی*
ابوالقاسم
خواجویی، عالم فاضل ادیب شاعر، در اوایل قرن سیزدهم هجری می زیسته، و در سال 1222ق
کتاب تحفه المرید را در موضوع علوم طبیعی تألیف نموده که به شماره 8812 در
کتابخانه آیت اللّه العظمی مرعشی نجفی در قم موجود است.[2] شعر نیز می سروده است.
این شعر از او است:
ستایش
سزاوار ذاتی که هست بر قدرتش آسمان چیز پست
خداوند
خلاّق انسان و جان که افلاک و انجم همه صنع آن
خداوند
صنعتگر آب و خاک روان بخش اجسام اجرام پاک
خداوند
انوار و عقل اثیر خداوند کیوان و بهرام و تیر
خداوند
خورشید و ناهید و ماه خداوند گردون این ناوگاه[3]
میرزا
ابوالقاسم زیانی
میرزا
ابوالقاسم اصفهانی متخلّص به «زیانی» شاعر ادیب، برادرش میرزا عنایت اللّه اصفهانی
در دفترخانه سلطنتی دولت نادری، لشکرنویس بوده، و خود او نیز از طرف نادرشاه به
وزارت دارالامان کرمان منصوب شده است. این رباعی از او است:
مجنون
دل آزرده بی صبر و قرار می گشت به کوه و دشت با ناله و زار
خار
و خس دشت را به مژگان می رُفت تا ناقه لیلی کند آسوده گذار[4]
[1]
دیوان طرب، ص179؛ تاریخ اصفهان (مجلّد هنر و هنرمندان)، ص318؛ دانشمندان و بزرگان
اصفهان، ج2، ص1016.