الوانها شتّی الفنون و انّ غذیت بماءٍ واحدٍ فی منهل[1]

ابوالفرج بن یوحنّا

حکیم ابوالفرج بن یوحنّا، از حکماء و فلاسفه قرن پنجم هجری، و معاصر مافرّوخی است.[2]

ابوالفرج بن یونس

ابوالفرج بن یونس، از ادباء و دانشمندان اصفهان است. مافرّوخی او را در ردیف دانشمندان متقدّم صرف و نحو و لغت و انشاء آورده است.[3]

ابوالفرج صیرفی اصفهانی

شیخ ابوالفرج سعید بن ابی الرّجاء صیرفی اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن پنجم و ششم هجری. در سال 444ق متولّد شده، و قطب الدّین راوندی در کتاب الخرائج و الجرائح برخی اخبار را از او روایت کرده است.

صاحب عنوان، ظاهرا از علمای شیعه است.[4]

ابوالفضل

الاستاد الأعزّ ابوالفضل، از ادبای اصفهان است، و مافرّوخی او را در ردیف متقدّمین و از دانشمندان صرف و نحو و لغت و انشاء، ذکر کرده است.[5]

[1] محاسن اصفهان، ص49.

[2] محاسن اصفهان، ص35.

[3] محاسن اصفهان، ص32.

[4] ریاض العلماء، ج1، ص418؛ تاریخ تشیّع اصفهان، ص277؛ اعیان الشّیعه، ج34، ص230؛ الخرایج و الجرایح، ج2، ص577 582؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص669.

[5] محاسن اصفهان، ص32.