تحصیل کرده، و اجازه از ایشان دریافت داشته است.[1] وی در حین تحصیل، چندین جلد کتاب حدیثی را همچون کافی، استبصار، من لا یحضره الفقیه، تهذیب و خصال را کتابت کرد، نسخه های آن در کتابخانه ها موجود است.[2] صاحب عنوان تا سال 1091 در قید حیات بود[3]، و ملاّمحمّدصالح مازندرانی احتمالاً یکی از اساتید ایشان است.[4]

ابوالفتح وَرزَرده

ابوالفتح معروف به «ورزرده» از دانشمندان اصفهان است، مافرّوخی از او به عنوان یکی از دانشمندان متقدّم، و در ردیف فلاسفه، اطبّاء، منجّمین و ریاضی دانان یاد کرده است.[5]

ابوالفتوح اصفهانی

ابوالفتوح بن محمّدتقی اصفهانی، از نویسندگان و خطّاطان قرن دوازدهم هجری است. از آثار او نسخه ای از تفسیر صافی تألیف مولی محسن فیض کاشانی است از سوره مائده تا سوره اسری (بنی اسراییل) که آن را به خطّ نسخ در سال 1174 کتابت نموده است. نسخه کتاب در کتابخانه مدرسه فیضیّه قم به شماره 1572 موجود است.[6]

ابوالفتوح اصفهانی

ابوالفتوح اصفهانی، از محدّثین اصفهان است، و کتاب نکت الفصول از تألیفات او است.[7]

ابوالفتوح اصفهانی

ابوالفتوح [بن] محمّدصالح اصفهانی، از فضلاء و نویسندگان کتب در قرن دوازدهم هجری است. وی در سال 1119 جزء اوّل و دوم کتاب من لا یحضره الفقیه را نوشته، کتاب

[1] الرّوضه النّضره، ص429.

[2] فهرست مجلس، ج11، ص160؛ تراجم الرّجال، ج2، ص42؛ فهرست مرعشی، ج11، ص44.

[3] فهرست الفبایی آستان قدس رضوی، ص506.

[4] فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ج15، ص4152.

[5] محاسن اصفهان، ص34.

[6] فهرست مدرسه فیضیّه، ج1، ص1754.

[7] احقاق الحق، ج15، ص9.