بن احمد یزدی، طامذی و ابومحمّدحسین بن حسن مرورودی از او استماع حدیث کرده اند. ابوالفتح حدّاد نوه دختری ابی عبداللّه بن منده است، و سال ها مجاور مکّه معظّمه بوده است. علاوه بر حدیث، در قرائت نیز از اساتید و دانشمندان آن علم بوده، و بسیاری از قاریان آن عهد از او روایت قرائت دارند.

وی در ذی قعده سال 500ق وفات یافته است.[1]

ابوالفتح دانشور بختیاری

میرزا ابوالفتح بختیاری متخلّص به «دانشور»، شاعر معاصر در حدود سال 1300 قمری متولّد شد، و در مکاتب قدیم، کمی درس خواند، سپس در زادگاه خویش قهفرخ به امور زراعتی مشغول گردید. گاهی شعر می سرود.

[از او است:

بر یار دلستانم باد صبا خدا را برگو شکستی آخر قلب درست ما را[2]]

ابوالفتح بن ابی العیاض

ابوالفتح بن ابی العیاض، از ادبای اصفهان است. مافرّوخی او را در ردیف دانشمندان متقدّم در رشته صرف و نحو و لغت و انشاء، ذکر نموده است.[3]

ابوالفتح بنجری

ابوالفتح بنجری، از دانشمندان کلام و حدیث است، و مافرّوخی او را از دانشمندان مقدّم بر عصر خویش دانسته است.[4]

[1] التّحبیر، ج1، ص229؛ مدارس نظامیه، صص102 و 145.

[2] تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص193.

[3] محاسن اصفهان، ص32.

[4] محاسن اصفهان، ص29.