نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 297
ابوعبداللّه
فقیه
ابوعبداللّه
فقیه، از دانشمندان اصفهان در اوایل قرن پنجم هجری است. وی متصدّی امور رصدی که بر
امر علاءالدّوله کاکویه فرمانروای اصفهان، و به وسیله شیخ الرّییس ابوعلی سینا در
اصفهان قرار بود انجام گیرد، بوده است.[1]
ابوعبداللّه
قاینی
ابوعبداللّه
قاینی، ادیب اصفهانی، از ادبای ساکن اصفهان است. او را اصمعی کوچک می گفته اند، و
در حسن قضا مشهور بوده است.[2]
ابوعبداللّه
معصومی
ابوعبداللّه
محمّد بن احمد معصومی، حکیم، فیلسوف و طبیب دانشمند قرن پنجم هجری. از اهالی
اصفهان و از شاگردان ابن سینا بوده، و استاد، درباره او گفته است: «ابوعبداللّه
منّی بمنزله ارسطاطالیس من افلاطون». ابوعبداللّه از فاضل ترین شاگردان ابن سینا
است، و از طرف او، پاسخ ایرادهای ابوریحان بیرونی را داده است. او سال ها پس از
وفات ابن سینا در اصفهان به تدریس حکمت و طب مشغول بوده، و سرانجام در سال 450ق
وفات یافته است. برخی نوشته اند که او به دستور سلطان محمود غزنوی کشته شده است که
صحیح نیست؛ چراکه سلطان محمود در سال 421ق مُرده، و عبداللّه معصومی، حدود سی سال
پس از مرگ محمود از دنیا رفته است.
کتب
زیر از تألیفات او است: 1. جواب هیجده مسأله که ابوریحان از ابن سینا کرده، و
استاد، جواب آن را بدو حواله نموده است. 2. رساله ای در حفظ الصحّه 3. شرح کلمات
المتقدّمین از حکماء 4. مفارقات عقلیّه 5. رساله در منطق و غیره.[3]