مشایخ روایت او بسیارند و بسیاری از محدّثان از او نقل حدیث می نمایند.

وی سرانجام در 10 ذی حجّه (عید قربان) سال 512ق وفات یافت، و در قبرستان باب دریه (محلّه طوقچی فعلی) اصفهان مدفون گردید.

کتب زیر از او است:

1. تاریخ اصفهان 2. التّنبیه علی احوال الجهّال و المنافقین 3. کتاب علی الصّحیحین 4. مناقب الامام (احمد بن حنبل) 5. مناقب العبّاس 6. من عاش مائه و العشرین سنه من الصّحابه 7. معرفه الاسماء ارداف النّبی 8. احوال طبرانی[1].

ابن نابتی، احمد

ابوالعبّاس احمد بن ابراهیم بن یعیش نابتی، از محدّثین اصفهان است.[2]

ابن نابتی اسحاق

ابوالعبّاس اسحاق بن ابراهیم بن قاضی همدان بن احمد بن عبداللّه بن یعیش ازدی همدانی معروف به «ابن النّابتی» از محدّثین اصفهان است. از حسین بن حُریث و محمّد بن غیلان روایت می کند، و احمد بن اسحاق و عبداللّه بن محمّد بن جعفر از او روایت می کنند.[3]

ابن نجوکه، احمد

ابوالعبّاس احمد بن حسن بن احمد خوزی اصفهانی معروف به «ابن نجوکه» از

[1] وفیات الاعیان، ج2، ص225؛ معجم المؤلّفین، ج13، صص210 211؛ الکنی و الالقاب، ج1، ص427؛ مرآه الجنان، ج3، ص202؛ الاعلام، ج9، ص194؛ سیر اعلام النّبلاء، ج19، صص395 396؛ هدیه العارفین، ج2، ص520؛ التّحبیر، ج2، ص382؛ فرهنگ نامه پارسی، ج1، ص661؛ ریحانه الادب، ج8، ص234؛ الکامل، ج8، ص285؛ تذکره الحفّاظ، ج4، ص1250؛ کشف الظّنون، ج1، ص282 و ج2، ص1464؛ المنتظم، ج9، ص204؛ دانشنامه اسلام و ایران، ج6، صص779 780؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، مقدّمه؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص137 138.

[2] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص107.

[3] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص217؛ طبقات المحدّثین، ج4، ص282.