نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 161
ابن
دق احمد
احمد
بن محمّد بن ابراهیم مؤدّب معروف به «ابن دق» مردی ادیب فاضل و محدّث در سال 354ق
در راه مکّه وفات یافته است.[1]
ابن
دکّه احمد
ابوالعبّاس
احمد بن محمّد بن حسن بن محمّد بن دکه، از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری است.
وی در سال 375ق وفات یافت.[2]
ابن
دکّه حسن
ابوعلی
حسن بن محمّد بن دکّه معدّل، از محدّثین قرن سوم و چهارم هجری است. وی از حُمید بن
مسعده، محمّد بن سلیمان لوین، ابومسعود و عمرو بن علی روایت می کند. حافظ ابونُعیم
او را «ثقه و صدوق» دانسته است. در ماه شعبان سال 314ق وفات یافت.[3]
ابن
دکّه محمّد
ابوجعفر
محمّد بن حسن بن محمّد بن دکّه معدّل، از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری است.
از محمّد بن عبداللّه بن حسن و ابوالعبّاس هروی روایت نموده است.
ابن
دَلّویه مدینی حسین
ابوسهل
حسین بن ابراهیم بن دَلّویه مدینی، از محدّثین اصفهان است. ابوبکر جوهری از او حدیث
نقل می کند.[4]