ابن اشته محمّد

ابوبکر محمّد بن عبداللّه بن محمّد بن اشته بوذری مقری اصفهانی، از دانشمندان علوم ادب و عربیت بوده، در سال 360ق وفات یافته، تألیفاتی داشته از آن جمله است:

1. اختلاف المصاحف [2. المفید 3. المحبر 4. شواذّ القرائات[1]].

ابن اشته محمّد

محمّد بن اشته، از محدّثین اصفهان بوده، و از نعمان بن عبدالسّلام روایت نموده است، مسلم بن سعید از او نقل حدیث نموده است.[2]

ابن اصفهانی یحیی

ابوزکریّا یحیی بن عبدالرّحمان بن عبدالمنعم بن عبداللّه صقلی دمشقی شافعی معروف به «ابن اصفهانی» متوفّی به سال 608ق در غرناطه از شهرهای اندلس (اسپانیا) مؤلّف:

1. الخلافیّات بین شافعی و ابی حنیفه 2. الرّوضه الانتیقه، در حدیث[3].

ابن افرجه احمد

ابوجعفر احمد بن ابراهیم بن یوسف بن یزید بن بُندار تیمی اصفهانی ضریر معروف به «ابن افرجه» و «ابوجعفر بن افرجه» از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری. وی از عمران بن عبدالرّحیم، سهل بن عبداللّه، ابراهیم بن مهد، یحیی بن مطرّف، یعقوب بن ابی یعقوب، ابراهیم بن حربی و عبداللّه روایت نموده است. او در سال 353ق وفات یافت.[4]

[1] هدیه العارفین، ج2، ص47؛ الاعلام، ج6، ص224؛ بغیه الوعاه، ص59.

[2] ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص189.

[3] هدیه العارفین، ج2، ص522.

[4] ذکر اخبار اصفهان، ج1؛ مقتبس الاثر، ج5، ص230.