responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین    جلد : 1  صفحه : 152

لو انّنی فاضٍ قضیتُ قضیه انّ الحدیث مع الغناء الحرام[1]

ابن اُسَید اسحاق

ابوالحسن اسحاق بن محمّد بن ابراهیم بن حکیم ابن اُسید اصفهانی از محدّثین اصفهان است. حافظ ابونُعیم درباره او می گوید: «شیخ ثبت صدوق، عارف بالحدیث ادیب و لا یحدث الاّ من کتابه». از حسن بن عثمان، محمّد بن عاصم و ابوامیّه روایت کرده است، و احمد بن عبیداللّه بن محمود، محمّد بن جعفر و محمّد بن عبیداللّه بن مرزبان از او حدیث نقل می کنند. کتاب الشّیوخ از تألیفات او است. وفاتش در رمضان 312ق بوده است.[2]

ابن اَشته*

«ابن اشته» شهرت چندین تن از محدّثین اصفهان در قرن سوم و چهارم هجری است. نسب این خاندان به شخصی به نام «اَشته» (به فتح اوّل و سکون دوم) منتهی می شود.

ابن اشته احمد

ابوالعبّاس احمد بن عبدالغفّار بن علیّ بن اشته حافظ اصفهانی، از محدّثین قرن چهارم هجری است.

وی در 410ق متولّد و در سال 492ق وفات یافته است. از سعید بن محمّد نقّاش و ابوالحسن علیّ بن ابی حامد خرجانی روایت می کند، و ابونصر اسماعیل بن محمّد بن


[1] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص123 124؛ مزارات اصفهان، ص185؛ تاریخ تشیّع اصفهان، صص207 210؛ ریحانه الادب، ج7، ص383؛ الکنی و الالقاب، ج1، صص212 213؛ رجال نجاشی، ص64؛ رجال ابن داوود، ص34؛ مجمع الرّجال، ج1، صص125 126؛ بغیه الوعاه، ص146؛ نوابغ الرّواه، ص36؛ فهرست، شیخ طوسی، ص32؛ یتیمه الدّهر، ج3، ص267؛ معجم الادباء، ج4، صص72 77؛ معجم رجال الحدیث، ج2، صص151 152؛ الذّریعه، ج2، صص223 224؛ لغت نامه دهخدا، ذیل «احمد»، ص1222؛ معجم المؤلّفین، ج1، ص314؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص46؛ هدیه العارفین، ج1، ص57، معالم العلماء، ص19؛ نقد الرّجال، ص25.

[2] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص219؛ الاعلام، ج1، ص287.

نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین    جلد : 1  صفحه : 152
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست