نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 147
خارم
و با گلشنم همسایگی است آن چه رنجم می دهد بی مایگی است
دور
از این دنیای پرنقش و نگار با نگار دیگری دارم قرار[1]
محمّدابراهیم
مقتول اصفهانی
ابراهیم
بیک اصفهانی متخلّص به «مقتول» شاعر ادیب، اصلاً از اصفهان بوده؛ ولی در جهان آباد
هند متولّد شده است، و فنون شعر و ادب را از غلام همدانی مصحفی آموخته است.[2]
سیّدابراهیم
مقدّس
سیّدابراهیم
حسینی سبزواری ساوجی معروف به «مقدّس»، عالم زاهد متّقی، از اهالی ساوه بود، و
پدرانش از سادات مختاری سبزوار به ساوه مهاجرت کرده بودند، و آقا سیّدابراهیم از
ساوه با اصفهان آمد. مرحوم سیّد حجّت الاسلام او را با احترام پذیرفت، و در جنب
منزل خود برای او خانه ای تهیّه نمود. مشارٌالیه خواهر آقا میرسیّد محمّد شهشهانی
را به زوجیّت اختیار نمود، و بعد از سال 1250ق وفات یافت، و در قبرستان قبله دعا
مدفون گردید.[3]
میرزا
ابراهیم نواب احمدآبادی
میرزا
ابراهیم نوّاب احمدآبادی اصفهانی، هنرمند نقّاش، از معاصرین عنقا است که در نقّاشی
گل و بوته و تصویر حیوانات و درختان و تجسّم حالات آنان تخصّص داشته است. وی از
سلسله نوّاب های صفوی است، [و در اوایل قرن چهاردهم هجری در اصفهان وفات یافته
است].[4]
[1]
هفته نامه نوید اصفهان، شماره 298، بیست و هشتم اردیبهشت 1373، ص8.