ابراهیم
بن شیبه اصفهانی، گویند اصلش از کاشان بوده، و از محدّثان شیعه و از صحابه حضرت
امام هادی علیه السلام است، و از حضرت ایشان حدیث نقل می نموده است.
علیّ
بن مهزیار اهوازی گوید: «نامه حضرت ابی جعفر [امام هادی] علیه السلام رانزد ابی شیبه
اصفهانی دیدم». احمد بن محمّد بن ابی نصر بزنطی، از محدّثان مورد وثوق شیعه از او
روایت می نماید.[2]
سیّدمحمّدابراهیم
خواجویی
سیّدمحمّدابراهیم
بن محمّدصادق بن ابوالقاسم بن محمّدباقر بن محمّدصادق بن ابوالقاسم بن محمّدباقر
موسوی خواجویی (عموی جدّ پدر نگارنده) مؤلّف جنگی است که به نام آقا محمّدحسین در
ربیع الاوّل سال 1199ق جمع آوری نموده است. نسخه به شماره 4424 در کتابخانه مرکزی
دانشگاه تهران موجود است.[3]
میرزا
محمّدابراهیم چهارسوقی
میرزا
محمّدابراهیم بن میرزا محمّدصادق چهارسوقی بن میرزا زین العابدین موسوی خوانساری
اصفهانی، عالم فاضل و واعظ کامل، در شب پنج شنبه 15 رمضان 1269ق در اصفهان متولّد
شد[4]، و در جوانی نزد دو عموی بزرگوار خود میرزا محمّدباقر چهارسوقی