[1] اين دو آيه در سياق آيات افك است و منظور از فضل خدا، مهلت
دادن او به بندگان خطاكار براى توبه كردن است. (مجمعالبيان، ج 7- 8، ص 207)
[2] «فإن يتوبوا يك خيرا لهم» يعنى منافقان اگر توبه كنند و به
سوى حق برگردند، براى دنيا و آخرت ايشان بهتر است، زيرا بدين وسيله رضايت خدا و
رسولش را جلب كرده، به بهشت دست يافتهاند. (مجمعالبيان، ج 5- 6، ص 80)
[3] جملات ذيل اين قبيل آيات، در مقام تعليل براى صدر آنهاست و
برداشت بر اين اساس صورت گرفته است.