توبه از «توب» و به معناى رجوع و بازگشت است. [1] توبه از سوى بنده، بازگشت از معصيت و
خطا و پشيمانى از آن است و از جانب خدا، پذيرفتن توبه او است. [2] اين لفظ هرگاه به خدا نسبت داده شود،
با حرف «على» به كار مىرود. در اين مدخل از مشتقّات مادّه «توب» و جملههايى
مانند «بدّل حُسنا» و «هدنا إليك» استفاده شده است.
اهمّ عناوين: آثار توبه، آداب توبه، پاداش توبه، تائبان، توبهپذيرى
خدا، زمينههاى توبه، قبولى توبه و موارد توبه.