كَما تَألَمونَ وتَرجونَ مِنَ اللَّهِ ما لايَرجونَ ....

نساء (4) 102 و 104

66) جنگ كافران به فرماندهى جالوت، با مؤمنان بنى‌اسرائيل:

فَلَمّا فَصَلَ طالوتُ بِالجُنودِ قالَ انَّ اللَّهَ مُبتَليكُم بِنَهَرٍ ... فَلَمّا جاوزَهُ هُوَ والَّذينَ ءامَنُوا مَعَهُ قالُوا لا طاقَةَ لَنَا اليَومَ بِجالوتَ وجُنودِهِ قالَ الَّذينَ يَظُنُّونَ انَّهُم مُلقُوا اللَّهِ كَم مِن فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَت فِئَةً كَثيرَةً بِاذنِ اللَّهِ ...* ولَمّا بَرَزوا لِجالوتَ وجُنودِهِ قالوا رَبَّنا افرِغ عَلَينا صَبرًا وثَبّت اقدامَنا وانصُرنا عَلَى القَومِ الكفِرينَ.

بقره (2) 249 و 250

67) اطمينان‌بخشى خداوند به مؤمنان، از ناكامى كافران در جنگ با آنان:

ولَو قتَلَكُمُ الَّذينَ كَفَروا لَوَلَّوُا الادبرَ ثُمَّ لا يَجِدونَ وليًّا ولا نَصيرا.

فتح (48) 22

68) وعده الهى به فرار كافران، در صورت مواجه شدن با مؤمنان:

ولَو قتَلَكُمُ الَّذينَ كَفَروا لَوَلَّوُا الادبرَ ثُمَّ لا يَجِدونَ وليًّا ولا نَصيرا.

فتح (48) 22

69) عدم تعلّق مشيّت خداوند، به نابودسازى كافران جنگ‌طلب، بدون نبرد مؤمنان:

فَاذا لَقيتُمُ الَّذينَ كَفَروا فَضَربَ الرّقابِ ... حَتّى‌ تَضَعَ الحَربُ اوزارَها ذلِكَ ولَو يَشاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنهُم ....

محمد (47) 4

70) تعيين‌كننده نبودن فراوانى كافران، در پيروزى آنان، هنگام جنگ با مسلمانان:

يايُّهَا الَّذينَ ءامَنوا اذا لَقيتُمُ الَّذينَ كَفَروا ...* ... ولَن تُغنِىَ عَنكُم فِئَتُكُم شيًا ولَو كَثُرَت ....

انفال (8) 15 و 19

71) عدم تعلّق مشيّت الهى بر تسلّط كافران، در جنگ با مسلمانان:

وَدّوا لَو تَكفُرونَ كَما كَفَروا ...* ... ولَو شاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُم عَلَيكُم فَلَقتَلوكُم ....

نساء (4) 89 و 90

72) وعده الهى به القاى رعب و هراس در دل كافران، هنگام جنگ آنان با رزمندگان اسلام:

سَنُلقى فى قُلُوبِ الَّذينَ كَفَروا الرُّعبَ .... [1]

آل‌عمران (3) 151

73) برخوردارى كافران جنگ‌طلب از غفران و رحمت الهى، در صورت ايمان آوردن و دست كشيدن از جنگ:

فَانِ انتَهَوا فَانَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيم.

بقره (2) 192

74) سنّت الهى بر سست نمودن ترفندهاى كافران، در صورت اقدام آنان به جنگ بر ضدّ مؤمنان:

فَلَم تَقتُلوهُم ولكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُم وما رَمَيتَ اذ رَمَيتَ ولكِنَّ اللَّهَ رَمى‌ ولِيُبلِىَ المُؤمِنِينَ مِنهُ بَلاءً حَسَنًا انَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيم‌* ذلِكُم وانَّ اللَّهَ موهِنُ كَيدِ الكفِرينَ.

انفال (8) 17 و 18

75) پرهيز از جنگ، عاملى براى نجات از مرگ، از ديدگاه كفرپيشگان:

يايُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَكونوا كَالَّذينَ كَفَروا وقالوا لِاخونِهِم اذا ضَرَبوا فِى الارضِ او كانوا غُزًّى لَو كانوا عِندَنا ما ماتوا وما قُتِلوا ....

آل‌عمران (3) 156

[1] چون آيه ياد شده در سلسله آيات مربوط به جنگ قرار گرفته، مقصود از كافران، كافرانِ در حال جنگ با مؤمنان است.