جُرْهُم از اعراب عاربه [5] كه از يمن به مكّه آمده و آنجا ساكن شدند
[6] و سپس از دايىزادگان اسماعيل (ع) گشتند.
[7] آنان اوّلين كسانى بودند كه دعوت ابراهيم (ع) به حج را پاسخ دادند. [8] برخى مفسّران مقصود از «اهله» در آيات
54 و 55 مريم (19) را «جُرْهُم» دانستهاند كه اسماعيل (ع) فرزند ابراهيم (ع) به
سوى آنان مبعوث شد و آنان را دعوت به نماز كرد.
[9]
[1] آيه ياد شده بنابر آنچه در شأن نزول آن آمده است، مربوط به
وارد آمدن جراحت بر عدّهاى از مسلمانان و مشركان در جنگ احد است. (مجمعالبيان، ج
1- 2، ص 843)
[2] طبق شأن نزول، آيه درباره غزوه احُد نازل شده است.
(مجمعالبيان، ج 1- 2، ص 888)
[3] آيه ياد شده بنا بر آنچه در شأن نزول آن آمده است، مربوط به
وارد آمدن جراحت بر عدّهاى از مسلمانان و مشركان در جنگ احد است. (مجمعالبيان، ج
1- 2، ص 843)
[4] برخى برآنند كه «إن يمسسكم قرح» اشاره به جراحتهاى مؤمنان در
جنگ احُد و جمله «فقد مسّ القوم مثله» اشاره به جراحات مشركان در بدر دارد.
(مجمعالبيان، ج 1- 2، ص 843)