268) ثموديان، مجاز به بهرهبردارى از امكانات زندگى، در مدّت مهلت داده شده:
وفى ثَمودَ اذ قيلَ لَهُم تَمَتَّعوا حَتّى حين.
ذاريات (51) 43
269) مهلت خداوند به ثمود قبل از عقوبت آنان به عذاب:
وان يُكَذّبوكَ فَقَد كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وعادٌ وثَمود* وقَومُ ابرهيمَ وقَومُ لوط.
حج (22) 42 و 43
نزاع ثمود---) همين مدخل، اختلافثمود و جدال ثمود
نسل ثمود---) همين مدخل، انقراض ثمود و قبيلههاى ثمود
نعمتهاى ثمود
270) خلافت قوم ثمود در زمين و سكونت آنان در سرزمينهاى هموار و كوهها، نعمتى الهى براى آنان:
والى ثَمودَ اخاهُم صلِحًا قالَ يقَومِ ...* واذكُروا اذ جَعَلَكُم خُلَفاءَ مِن بَعدِ عادٍ وبَوَّاكُم فِى الارضِ ....
اعراف (7) 73 و 74
هدايت ثمود
271) روشن شدن راه هدايت براى ثموديان، از جانب خدا:
وامّا ثَمودُ فَهَدَينهُم فاستَحَبُّوا العَمى عَلَى الهُدى ....
فصلت (41) 17
هلاكت ثمود---) همين مدخل، عذاب استيصال ثمود
يأس ثمود
272) مأيوس شدن ثمود از صالح (ع)، پس از مشاهده مبارزات وى با معبودهاى آنان:
قالوا يصلِحُ قَد كُنتَ فينا مَرجُوًّا قَبلَ هذا اتَنهنا ان نَعبُدَ ما يَعبُدُ ءاباؤُنا وانَّنا لَفى شَكٍّ مِمّا تَدعونا الَيهِ مُريب.
هود (11) 62
نيز---) صالح (ع)
ثنويّت
ثنويّت، اعتقاد به دو آفريدگار قديم به نام نور و ظلمت كه يكى مبدأ خير و ديگرى مبدأ شرّ است. [1]
بطلان ثنويّت
1) مالكيّت انحصارى خداوند بر جهان هستى، دليل بطلان ثنويّت:
وقالَ اللَّهُ لا تَتَّخِذوا الهَينِ اثنَينِ ...* ولَهُ ما فِى السَّموتِ والارضِ ....
نحل (16) 51 و 52
تهديد معتقدان به ثنويّت
2) دوگانهپرستان، مورد تهديد الهى:
وقالَ اللَّهُ لا تَتَّخِذوا الهَينِ اثنَينِ انَّما هُوَ الهٌ
[1] مجمعالبحرين، طريحى، ج 1، ص 331.