254) مجادله كفرپيشگان مستكبر در قوم ثمود با مستضعفان مؤمن:

قالَ المَلَا الَّذينَ استَكبَروا مِن قَومِهِ لِلَّذينَ استُضعِفوا لِمَن ءامَنَ مِنهُم اتَعلَمونَ انَّ صلِحًا مُرسَلٌ مِن رَبّهِ قالوا انّا بِما ارسِلَ بِهِ مُؤمِنون‌* قالَ الَّذينَ استَكبَروا انّا بِالَّذى ءامَنتُم بِهِ كفِرون.

اعراف (7) 75 و 76

مشكلات ثمود

255) مشكلات ثموديان، ناشى از تقدير الهى و در راستاى آزمايش آنان:

ولَقَد ارسَلنا الى‌ ثَمودَ اخاهُم صلِحًا انِ اعبُدوا اللَّهَ فَاذا هُم فَريقَانِ يَختَصِمون‌* ... قالَ طرُكُم عِندَ اللَّهِ بَل انتُم قَومٌ تُفتَنون. [1]

نمل (27) 45 و 47

256) مصايب و مشكلات ثموديان، كيفر الهى و معلول گناهان خودشان:

ولَقَد ارسَلنا الى‌ ثَمودَ اخاهُم صلِحًا ...* ... يقَومِ لِمَ تَستَعجِلونَ بِالسَّيّئَةِ ...* ... بَل انتُم قَومٌ تُفتَنون. [2]

نمل (27) 45- 47

معجزه در ثمود---) همين مدخل، ثمود و ناقه‌

مفسدان ثمود

257) افراد فسادانگيز، در جامعه ثموديان:

كَذَّبَت ثَمودُ ...* الَّذينَ يُفسِدونَ فِى الارضِ ولا يُصلِحون.

شعراء (26) 141 و 152

258) نُه فردِ فسادانگيز، در ميان اشراف‌زادگان قوم ثمود:

ولَقَد ارسَلنا الى‌ ثَمودَ اخاهُم صلِحًا انِ اعبُدوا اللَّهَ فَاذا هُم فَريقَانِ يَختَصِمون‌* وكانَ فِى المَدينَةِ تِسعَةُ رَهطٍ يُفسِدونَ فِى الارضِ ولا يُصلِحون. [3]

نمل (27) 45 و 48

259) فسادانگيزى گروههاى نهگانه ثمود، به رغم اظهار اعتقادشان به خدا:

ولَقَد ارسَلنا الى‌ ثَمودَ اخاهُم صلِحًا انِ اعبُدوا اللَّهَ فَاذا هُم فَريقَانِ يَختَصِمون‌* وكانَ فِى المَدينَةِ تِسعَةُ رَهطٍ يُفسِدونَ فِى الارضِ ...* قالوا تَقاسَموا بِاللَّهِ ....

نمل (27) 45 و 48 و 49

منابع اقتصادى ثمود---) همين‌مدخل، كشاورزى ثمود

منطقه جغرافيايى ثمود---) همين مدخل، سرزمين ثمود

مؤمنان ثمود

260) وجود مؤمنانى پرهيزكار، در ميان قوم ثمود:

ولَقَد ارسَلنا الى‌ ثَمودَ اخاهُم صلِحًا انِ‌

[1] عبارت «طائركم عنداللّه» يعنى آنچه باعث بروز مشكلات و گرفتارى براى شما شده، نزد خداست. مقصود اين است كه وجود من، تأثيرى در پيدايش مشكلات شما ندارد، بلكه مشكلاتتان براساس برنامه و تقدير الهى است كه در راستاى آزمايش شما تدارك ديده شده است. گفتنى است مقصود از «فتنه» (مصدر تفتنون) آزمايش است. (الميزان، ج 15، ص 373)

[2] در صورتى كه «فتنه» را در آيه مذكور به معناى «عذاب» بگيريم. (الميزان، ج 15، ص 374)

[3] اين نُه گروه، نُه نفر از قوم ثمود و از كسانى بودند كه تلاش در كشتن ناقه و صالح (ع) داشتند. (جامع‌البيان، ج 9، جزء 17، ص 532)